اين بنا از ابنيه ارزشمند دوره صفويه بوده كه مرحوم قرهخاني بهار آن را توصيف كرده است كه خلاصه اي از آن را مي آوريم بنايي است 8 ضلعي كه در جبهه شمالي و جنوبي آن را الحاقات خشتي در برگرفته است بناي اصلي و اطاق مقبره برروي يك سكوي آجري بنا شده كه ايوان اصلي بنا بدانجا باز ميشود اين سكو 60/16 متر طول دارد و 50/2 متر عرض دارد در دوره قاجاريه داخل بنا راكلا سفيد كاري كرده و حاشيه ابتداي شروع گنبد را با آيه «واِن يكاد» كه زمينه لاجوردي رنگ نوشته شده مزين كرده اند در داخل بنا قطعه سنگي موجود است كه جاي پاي كودكي را با ظرافت خاصي در آن حكاكي كرده اند اين سنگ سياه رنگ امروز بر ديوار جانب غربي بناالصاق شده و گويا در اصل از محلي ديگر به اينجا آورد شده است و جاي پاي مزبور متعلق به امامزاده مدفون در اين بقعه است. این بنا در سال های اخیر تجدید بنا شده است و در روستای چاهک غرب شهر سلطان آباد واقع شده است.